Parkinson Vereniging

Forum Parkinson Vereniging
Het is nu vr maart 29, 2024 7:25 am

Alle tijden zijn GMT + 1 uur [ Zomertijd ]




Plaats een nieuw onderwerp Antwoord op onderwerp  [ 2 berichten ] 
Auteur Bericht
BerichtGeplaatst: ma sep 06, 2010 4:39 pm 
Offline

Geregistreerd: do apr 03, 2008 9:44 pm
Berichten: 33
Woonplaats: Gouda
Mijn parkinson begon met nekklachten, en ontstekingen. Ik ging 2 jaar van de ene naar de andere therapeut en had veel pijn. Vervolgens begon mijn been te slepen, en klapte mijn voet. Mijn loopritme was: stap-klap-stap-klap.
Mijn broer merkte op dat mijn arm niet meezwaaide tijdens het lopen; Zelf merkte ik dat mijn hand steeds minder kon, wat eerder geen probleem was. Alles aan de linker kant.
Door een andere chronische aandoening dacht ik lange tijd dat alle klachten daar mee te maken hadden. Uiteindelijk kwam ik bij de neuroloog en de diagnose Parkinson maakte duidelijk dat alle klachten daarmee te maken hadden.
Ik begon met kleine pilletjes Sifrol, in de voorgeschreven opbouw en werd heel misselijk, moest dagenlang overgeven. Bijwerkingen? Of..? Ik denk zelf dat ik helemaal instortte door deze tweede ernstige diagnose. De opbouw van de Sifrol werd aangepast, ik kreeg gerichte fysiotherapie, ik knapte en 'krabbelde' langzaam weer op.
Inmiddels 6 jaar verder, slik ik 4,5 mg Sifrol in verlengde afgifte, 1 mg. Azilect en 62,5 mg. Madopar; Opbouw en gebruik van medicatie ging altijd in overleg met de neuroloog en in mijn eigen tempo.
Dat slepende been + klapvoet, betekent dat ik slecht loop, beter gezegd: mijn linkerbeen is snel moe en dan begin ik te 'zwabberen'. In huis draag ik enkelhoge schoenen met stevige steunzolen. Buiten loop ik in aangemeten laarsjes , hoogte tot de kuit. Maar ik loop, niet zo lang, niet zo ver, dat geeft niet.
De linkerlaars heeft een ingebouwde harde koker. Daarvoor had ik semi-orthopedische enkelschoenen; met in de linkerschoen een Enkel-Voet-Orthese. Semi-orthopedisch = twee schoenen in dezelfde maat, als de een passend was, zat de ander te ruim. Ik ben heel blij met met aangemeten laarsjes.

Voordat ik in 2000 de diagnose leukemie kreeg, had ik niet of nauwelijks medicijnen geslikt; Na deze diagnose heel vaak antibiotica; In 2004 had ik geen weerstand meer om parkinsonmedicatie te slikken.
Ik realiseer me dat ik, doordat er medicatie is, ik nog leef; en hoe! ik geniet.
De parkinsonmedicatie bezorgt me geen bijwerkingen meer, helpt me om te functioneren, te bewegen.
Mijn huisarts zei eens: "we hebben inmiddels toch ook een knop of schakelaar om het licht aan te doen en gebruiken niet meer de olielamp";
Zelf slik ik alle medicatie die de kwaliteit van mijn leven verbeteren kan; Ik ga op zoek naar, en gebruik ik alle hulpmiddelen die mij mobiel houden. Ik zorg dat ik kennis heb over mijn eigen aandoeningen, zodat ik mee kan denken en praten over behandelingen. Ik ben geen arts, wel ervaringsdeskundige.
Ieder moet zijn/haar eigen keuzes maken; keuzes die bepaalt niet makkelijk zijn.

Agnes


Omhoog
 Profiel  
 
BerichtGeplaatst: wo sep 08, 2010 1:33 pm 
Offline

Geregistreerd: di apr 08, 2008 10:36 am
Berichten: 261
Woonplaats: wassenaar
Beste Agnes,
Mede ten gevolge van een hersenbloeding en parkinson loop ik ook met een sleepvoet. mijn vrouw weet altijd precies wanneer ik thuiskom, want de hond van de buren begint al van verre te blaffen als hij mijn manke draf hoort.
Alle goeds
hans

_________________
met frisse tegenzin accepterend wat niet meer kan en nu de energie richtend op wat nog wél kan


Omhoog
 Profiel  
 
Geef de vorige berichten weer:  Sorteer op  
Plaats een nieuw onderwerp Antwoord op onderwerp  [ 2 berichten ] 

Alle tijden zijn GMT + 1 uur [ Zomertijd ]


Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers. en 49 gasten


Je mag geen nieuwe onderwerpen in dit forum plaatsen
Je mag niet antwoorden op een onderwerp in dit forum
Je mag je berichten in dit forum niet wijzigen
Je mag je berichten niet uit dit forum verwijderen

Zoek naar:
Ga naar:  
cron
Powered by phpBB® Forum Software © phpBB Group
phpBB.nl Vertaling