Naast baan als Verkeersvlieger heb ik een functie uit als bestuurder. Druk en leuk. Recent hebben collega's mij aangegeven dat ik niet meer de oude ben, motoriek, spraak, coordinatie, management en een strak emotieloos gelaat. Het verbijsterde mij. Na nadenken en het doorspreken met mijn vrouw bleek zij te beamen dat er zorgwekkende veranderingen waarneembaar waren. Kleine motoriek verdween. Naar neuroloog. Kleinere hersenen dan normaal voor mijn leefftijd, EEG laat iets vertraging zien en de lumbaalpunctie was goed. Neuropsychologisch onderzoek gedaan en goed uitgevoerd, maar veel te traag uitgevoerd. Eerste uitslag was dat er geen sprake was van een burn out depressie. Met analyse was neuroloog niet tevreden. Gesprek met hoofd neuropsychologie, Zij sprak over Lewy Body, Parkinson en de en- en mogelijkheid. De mogelijke burn out had dit getriggerd. We liepen in verwarring naar buiten. Ineens was er een andere neurologische psychologische analyse gecreerd. De neuroloog verwijst naar Radboud met de vraag of hier sprake is van een discrete vorm van Parkinson. De mij onbekende hallucinaties, zijn bizar en helder als een film. Ik ben 52. Deze mogelijke diagnose zal mijn vliegen gaan stoppen. Nu naar Radboud. Ik overtuigd dat een burn out depressie niet aan de orde is en er iets is gebeurd met mijn motoriek etc. Ik heb het gevoel dat mijn geestelijke vermogens niet zijn aangetast, maar stotter of haper ik soms op zoek naar een ander woord. Ik weet het. Het is een open vraag, maar adviezen waar ik op moet letten zijn welkom. Ik heb het gevoel dat er niet goed naar de patiënt geluisterd wordt en men blind vertrouwen heeft in vragenlijsten en luistert men niet nauwkeurig naar de betrokkene. Met alle respect, ik ben 'gekke Henkie' niet die zijn lichaam en geest niet goed kent. Maar er is iets weg, kapot wat mijn functioneren aantast en mij noodzaakt nu niet te vliegen. Alvast dank voor de mogelijke adviezen waar ik wat mee kan.
Met vriendelijke groet. Rutger
_________________ Met vriendelijke groet,
Rutger
|