Parkinson Vereniging

Sommige mensen vragen: alles goed waaarbij ik het idee krijg, dat ze zonder woorden toevoegen: heb het lef niet dat je nee zegt!
Mijn antwoord is "alles is erg veel" of "het meeste wel".
Wat is uw antwoord op de vraag:
Alles goed?

Daar snij je wat aan zeg, ik worstel daar ook wel mee!!!
En eerlijk gezegd heb ik nog steeds niet een goed antwoord daarop gevonden.
Ben benieuwd

Groetjes Anna

Als mensen mij vragen hoe het gaat zeg ik altijd "prima".
Ik heb geen zin om iedere keer als bij de lift sta te wachten om allerlei lange verhalen over
P af te steken. Na het woord prima begin ik meteen over wat anders te kletsen.

Tot nu toe heb ik nog niet veel meegedaan met de verschillende discussies, maar bij deze wil ik laten weten wat mijn standaard reactie is: Vandaag wel, morgen zie ik dan wel of vandaag niet, maar morgen weer wel.
En met jou/U? Wedervraag impliceert vaak dat de ander zeker niet hoeft door te vragen. Maar het mag wel als mijn hoofd(lees humeur) er naar staat.

louise

Hier is het heel normaal dat iemand dat vraagt. Het is vaak ook de eerste vraag die men aan iedereen stelt, ziek of niet ziek. Ik vind het wel heel positief en je kunt antwoorden wat je wil. Als het niet zo goed gaat, krijg je vaak hulp.

"Gaat het?"

Mijn vadertje stelt die vraag "Hoe gaat het vandaag met jou" en beantwoord het meteen met "dikke shit zeker".

Ik moet dan lachen en geef meteen een opsomming van de dag en zeg ook meteen er achteraan "maar het kan ook zo omslaan".
Bij andere mensen is het moeilijk. De ene keer zien ze mij dansen en lachen en ik praat enthousiast. Hun verbazing is groot wanneer zij mij liggend op de grond zien kronkelen tijdens een tremor met oncontroleerbare ledematen die een eigen leven leiden en samentrekkingen van de spieren in het gezicht en geluiden uitstoot die niet te plaatsen zijn. Soms duurt zo'n aanval van hyperkynesie een uur en soms 3 uur.
Hoe gaat het? denk ik dan, slecht.

Een andere reactie op de vraag hoe het gaat is "Ik maak er het beste van. Ik heb geen keuze."

De mensen die dicht bij mij staan zijn er voor mij en zijn aanwezig op zo'n moment, die brengen mij naar een rustige plek en laten mij liggen en om de paar minuten komt er eentje om te vragen of ik nog leef. Wanneer ik stil ben weten zij dat het goed gaat, geen gehort en gestoot.

Ik merk dat ik het moeilijk vind om die vraag te beantwoorden zonder uit te wijden.

Liefs

Hoi,

Sinds vorig jaar weet ik ook dat ik de ziekte van P heb,ik ben 41 jaar best lastig met 2 kinderen van 7 en 10.Vaak ook als de kinderen erbij zijn wordt mij deze vraag gesteld.
Sinds vorig jaar bij het beste idee van Nederland 2 jongens waren die daar op bedacht hadden: Ja man VEEL goed, vind ik dat een hele goeie en gebruik ik het vaak veel is namelijk ook goed tenminste bij mij nog wel meer goed dan niet goed.En mensen vragen dan ook vaak niet verder, gelukkig zeggen ze dan.

Zeg gewoon eerlijk als je ook geen zin hebt om er over te praten.

Succes en kop he VEEL GOED !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Groetjes Tina

dag ,

Als het wat algemeen gesteld wordt antwoord ik meestal , met mij gaat het prima maar wat de parkinson betreft is het een ander [ of een langer ] verhaal .

Adrie

Wat dachten jullie van : "alles naar omstandigheden"

Je kan er alle kanten mee op. Vooral voor degene die de vraag stelt. Is hij/zij werkelijk geïnteresseerd, dan zal er verder gevraagd worden.