ik ben 53 jaar , toen ik 47 was is parkinson vastgesteld . Ik werkte in mijn eigen zaak tot een jaar terug , toen stelde ik zelf vast dat ik de anderen voor de voeten liep , doodop was , en niet meer presteerde zoals het hoorde . Op een avond kreeg ik te horen , moeder , nu is het genoeg geweest , vanaf morgen blijf je thuis . Tranen in overvloed .......nu ben ik blij dat het zo is gelopen , de rust doet goed , ik heb een infraroodsauna en een hometrainer gekocht en draag zorg van mijn lichaam .Ja , het was eventjes hard op de tanden bijten maar het gaat over..........
|