Hallo allemaal, Ik ben een meisje van 15, en mijn oma heeft MSA-d. Ik zit er heel erg mee, ze is namelijk als een moeder voor mij. Nou is het zo dat ze steeds minder kan. Het begon met haar spraak. Ze kon steeds minder zeggen, en nou eigenlijk helemaal niks meer. Alles wat er uit komt is een vage ja en een vage nee,, en voor de rest moet ze zo veel moeite doen. (ze heeft al zo'n soort toetsten bord machientje, maar daar kan ze niet goed mee om gaan) Daarna kwam het bij haar benen. Ze kon alleen nog lopen en sinds afgelopen week kan ze niet eens meer staan. Ook niet met ondersteuning. Het begint nou in haar armen en handen ook af te nemen. Ze kan haar vork of pen niet meer op pakken, en ze kan haar arm bijna niet meer optillen. Nou zit ik heel erg met de angst dat het elk moment helemaal fout gaat. En dat ze er niet meer is.
Het word nou dus allemaal steeds minder maar ik kan er niet aan wennen/ niet mee omgaan. Hebben jullie tips die me kunnen helpen omgaan met dit alles. Of het in ieder geval wat dragelijker te maken?
Groetjes.
_________________ bethereinthehardtimes!
|