Hallo allen,
Ik heb ook veel last van cognitieve problemen. Die staan bij mij meer op de voorgrond dan de motorische. Over het algemeen ziet men niet aan mij dat ik Parkinson heb (sinds 2008) Dat is fijn, maar geeft ook onbegrip over de situatie. Ik heb moeite om gesproken dingen te onthouden, moet alles opschrijven, kan moeilijk met complexe situaties omgaan, ben inderdaad ook voortdurend mijn spullen kwijt, vergeet waar ik mee bezig was. Ik reageer soms vreemd in gesprekken en realiseer me pas als ik wat gezegd heb, dat ik de vraag niet goed heb begrepen. Lezen kost moeite. Ik begin vol goed moed, maar raak de draad kwijt zodat ik voortdurend opnieuw moet beginnen. In een ruimte met veel lawaai en zeker als er dan ook nog slechte akoestiek is, word ik letterlijk beroerd van het getetter om me heen. Als er te veel prikkels van buiten komen, kan ik me niet concentreren. Relativeren kost moeite, kan heel moeilijk iets van me afzetten.
Ik heb op advies van de parkinsonverpleegkundige hulp van een ergotherapeute gezocht. Daar heb ik veel aan gehad. Ze gaf praktische adviezen, die eigenlijk heel logisch zijn maar waar je zelf niet aan denkt. bv. om bij het lezen van een boek een deel van de pagina af te schermen, zodat er een klein stukje tekst overblijft. Dat helpt! 's ochtends bekijken wat er gedaan moet worden en een lijstje maken. Vooral niet te veel plannen op een dag. De activiteit afmaken en niet laten afleiden. In een rustige omgeving werken. En aan mensen uitleggen waarom je je even terug trekt als tijdens een gesprek ineens alle energie wegvloeit. Ik merk dat ook een middagdutje doen belangrijk is en me weer nieuwe energie geeft.
Ik heb lang gevochten tegen mezelf door in mijn oude tempo door te willen gaan met werk, sociale activiteiten en onze huishouding te bestieren. Nu ik dat niet meer doe en een ander ritme heb geaccepteerd voel ik me veel prettiger. En heb daardoor ook weer energie voor leuke dingen.
groet van Femia.
|