Hallo allen,
Ik ben een 47 jarige vrouw,moeder van 3 kinderen. Sinds 2 1/2 jaar heb ik Parkinson. Na de eerste moeilijke tijd voel ik me op dit moment heel goed. Dankzij de Azilect en Sifrol kan ik nog steeds alles wat ik altijd deed. Ik ben/was dan ook over het algemeen vol goede moed en positief. Zo langzamerhand ga ik me steeds meer zorgen maken om mijn oudste dochter. Zij is net 16 en sinds een tijdje valt het me op dat ze trilt bij het uitvoeren van bepaalde handelingen. Ze kan bv wel netjes haar nagels lakken en piano spelen ,maar als ze een pakje openmaakt gaat het schokkerig. ook als ze bv iets aangeeft gaat het niet vloeiend. Vooral 's ochtends heeft ze het. Volgens mijn man is er niets aan de hand en mankeert ze niets. Het valt mij echter steeds meer op. Ik denk dat ze een essentiele tremor heeft. Ik voel me echt beroerd worden als ik mijn gedachten de vrije loop laat. Ik ben zo bang dat ik mijn Parkinson aan haar doorgegeven heb. Mijn dochter is geen praatster en heeft het er nooit over gehad dat zij zich zorgen maakt. Ze zit prima in haar vel en heeft een leuk leven. Moet ik haar leven op de kop zetten door het aan te kaarten bij haar? Of wachten tot ze er zelf mee komt? Ik wil mijn man niet opnieuw verdrietig maken, want hij heeft al heel wat meegemaakt. Als nu zijn oudste dochter iets blijkt te hebben stort hij in. Ik pieker er steeds meer over en zie er als een berg tegen op mijn zorgen op tafel te gooien. Ik word er zo verdrietig van.
Is er iemand, die zelf Parkinson heeft en familieleden met essentiele tremor? Heeft iemand ervaring met essentiele tremor op jonge leeftijd?
Met vriendelijke groet van Hannie, die het even niet ziet zitten.
|