Parkinson Vereniging

Heb ik duidelijk weer eens meegemaakt. Ik sta bij een paar Castingbureaux ingeschreven al sinds 1990.
Vroeger figureerde ik veel in soaps, films, commercials en series. Zo nu en dan deed ik ook een fotosessie.
Sinds ik Parkinson heb inmiddels een stuk minder. Ik zie tegen het autorijden op naar een set.
Ik moet meestal erg vroeg op en het gaat nu natuurlijk allemaal wat langzamer enzovoort.
Van de week kreeg ik een opdracht voor een rolletje in een kinderserie "de bende van Sjako".
Het is een zgn. levend schilderij. Het is het schilderij van Rembrandt, daar speel ik een van de rentemeesters
in. Gekleed en geschminkt in die tijd. Het was erg leuk om te doen. Ik wil er mee zeggen dat ik allemaal
maren en daren had en dat ik er erg tegen opzag, maar gelukkig ging ging het heel goed. Zelfs de opname-
leidster hield de tijd in de gaten, zodat ik op tijd de medicijnen in kon nemen.
Dus dat is wel kikken. De volgende dag moest ik werken in het Ziekenhuis en had ik meteen weer wat
leuks te vertellen.

met vriendelijke groet,
Theo

Beste Theo,

"Een mens lijdt het meest door lijden wat hij vreest" Perfecte omschrijving.
Een tijd lang had ik geen zin/energie/durf om in de vooravond nog weg te gaan,
dit was helemaal niet nodig geweest, kom ik nu achter.
Hoe dit is ontstaan weet ik ook niet, het is blijkbaar erin geslopen.

Wat ik wel goed bewaak is voldoende medicatie mee te nemen, je weet maar nooit in
welke omstandigheden je terecht komt.

We hebben dus een beroemdheid in de club, vooral zo doorgaan.
Rob

Ik had dat met autorijden.
Ging steeds minder graag de snelweg op.
Totdat ik "noodgedwongen" lange afstanden moest gaan rijden.
Nu scheur ik weer over 's herens wegen en geniet ik juist van de snelheid (buiten de randstad wordt vrij weinig gecontroleerd )
Wel heb ik er een hekel aan om in het donker te rijden, maar weet niet of dit met P. te maken heeft.